Po co nam te preposizioni?

Przyimki, po włosku le preposizioni, to jeden z tematów, który spędza sen z powiek wielu osobom uczącym się włoskiego. Często dostajemy od uczniów pytanie: „Po co mi te przyimki? Po co mi te preposizioni? Nie dogadam się bez nich?”.

Czy wiesz, że w języku polskim także używamy przyimków?

Czym są przyimki?

Przyimki, nie tylko w języku włoskim, są częściami mowy, które mają głównie funkcję łącznika. Jak sama nazwa wskazuje, zazwyczaj stoją przy imieniu, czyli przy rzeczowniku. W języku włoskim preposizioni występują także przed czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, zaimkami, liczebnikami i innymi częściami mowy.

Ogólnie przyimki są niesamodzielnymi częściami mowy, dlatego od razu zapamiętaj pierwszą zasadę nauki przyimków:

Nigdy nie piszemy, że jakiś przyimek (SAM!) oznacza coś, np. że per = dla.

Czasem tak będzie, czasem nie. Skojarzenie jakiegoś przyimka ze stałym znaczeniem może prowadzić do błędów, dlatego najlepiej uczyć się ich w kontekście lub całymi wyrażeniami przyimkowymi.

Po co nam przyimki w języku włoskim?

Czy naprawdę nie da się bez nich dogadać?

Prawda jest taka, że we włoskim przyimki poza pełnieniem tych samych funkcji co w języku polskim, służą nam dodatkowo do odmiany przez przypadki. We włoskim to właśnie za pomocą preposizioni wprowadzimy odpowiedzi na pytania kogo? co? komu? czemu? z kim? itd.

Czy dogadamy się bez nich? Spójrz na te przykłady (w obu językach).

Czy to będzie zrozumiałe?

Idę las. – Vado bosco.
Jestem Polska. – Sono Polonia.
Jem lód czekolada. – Mangio un gelato cioccolato.

Czy może jednak lepiej powiedzieć:

Idę do lasu. – Vado al bosco.
Jestem w Polsce. – Sono in Polonia.
Jem loda czekoladowego. – Mangio un gelato al cioccolato.

Jak widać, bez przyimków może być ciężko. Co więcej, przyimki są wszędzie!

Spójrz na te kilka przykładów prosto z Włoch:

Jeśli uczysz się włoskiego i przyimki są Twoją zmorą, zostań z nami na dłużej! Z chęcią Ci pomożemy się z tym uporać.